Simdi insanlar bence 2'ye ayriliyor:
1 Kendi basina kaldiginda da hayattan zevk alanlar
2 Her zaman birilerine ihtiyac duyanlar (arkadas, sevgili,es vs.)
Ben bu 2. gruptan cok korkuyorum cunku bu 2. grup yalniz kalmamak ugruna her yol mübah deyip kistaslarini en dusuk seviyelere cekebiliyorlar. Mesela boktan bir iliski yasadigi halde sirf yalnizliktan korkularina iliskilerini bitiremiyorlar ya da arkasindan deli gibi dedikodusunu yaptigi bol miktarda secenegi olsa yuzune bakmayacagi bir sahisla muhtac oldugu anda ( yokluktan) kankamsi bir arkadaslik, canimsi bir dostluk durumuna dikey gecis yapabiliyorlar.
Korkuyorum bu tarz kisilerden ve yukaridaki arkadas gibi bir hale donusuveriyorum onlarin bu halini gorunce!!!
Yapmayiniz efendim ayiptir, gunahtir. Biraz karakterli olunuz!