Biliyorsunuz uzun yillardan beri Amerika'da yasiyorum. Yasamadan anlasilamayacak son derece sahsina munhasir bir ulke burasi. Yasadigim ulkeyi degistirmek simdi geriye donup baktigimda olumlu ya da olumsuz getirileri cok da hesaplanmamis bir karardi benim icin. Zaten genel olarak degisime acik biri oldugum da soylenemez. Yeni arkadaslar, yeni kuaforler, yeni sac modelleri\renkleri, en yeni trendler genelde gundemimden oldukca uzaktadirlar. Sevdigim insanlara hastalikli bicimde bagliyimdir ve kendimi guvende hissedebilmek adina uzun yillar icinde olusturdugum cemberimden ciktigim anda suskun, cekilmez cogu zaman kibirli olarak algilanan bir insana donusebilirim. Iste tum bu ozelliklere sahip birini; ailesinden, dostlarindan, terzisinden, ayakkabicisindan, kuaforunden ayirip dunyanin obur ucuna yolladiginizi dusunurseniz beni biraz olsun anlayabilirsiniz. Burada yalnizsiniz hatta yalniz olmadiginiz zamanlarda bile yalnizsiniz. Zor bir durum. Tabii bu uzaklarda yalniz olma duygusu; ulkemde bayram, cenaze, dugun gibi sevdiklerimle birarada olmak istedigim zamanlarda cok daha agir ve huzunlu olabiliyor. Iste benim de gecen haftam boyle biraz depresif bir halde gecti :( Sizlerin bayram tatili nasildi? Nerelere gittiniz, neler yaptiniz yazsaniza bana ;) Guzel bir hafta diliyorum hepimize. Sevgiler..
Ipek Tulum: Yellow is Gold by Sunshine
Kemer: Vintage
Sapka: Urban Outfitters
Ayakkabi: Prabal Gurung
Denizcim tulumun çok zarif, bir şapka delisi olarak da şapkalı kombinlerine ayrıca bayılıyorum..
YanıtlaSilUzak diyarlara selam olsun
Sevgiler
Nur
Tesekkur ederim! Sevgiler benden..
Silülke değiştirmek bana hep güzel görünmüştü ta ki bu hezeyanları okuyana kadar. Tatillerde ki o kalabalık sohbetleri orada bulamamak ve alışkanlıklardan uzaklaşmak gerçekten zor kararlar ama iyi yönleri de olmalı değil mi?
YanıtlaSilhttp://rookieicon.blogspot.com
Iyi yonlerini buradan uzaklasinca gorebiliyorum daha cok. Buradayken hep olumsuzluklar batiyor gozume :(
SilYanında,minik ama cabbarca sana tüm enerjisini veren biricik yıldızın oldukça daha da parlayacaksın Deniz. Seni tanımasamda ne kadar cesur ve özgüven dolu bir kadın olduğunu görüyorum içtenlikle yazdığın bloğundaki satırlarında. Sevdiklerinin fiilen yanında olması güven vericidir ancak insanlar artık sevdiklerinin neler yaşadığının farkına bile varmadan, sağlıklı olmanın ne kadar önemli olduğunu anlamadan ve sahip oldukları güzellikler için şükretmeden harcayıp bitiriyorlar zamanlarını. Dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar seni seven ve seninde sevdiğin insanlar var, ne mutlu sana ;) SABİHA
YanıtlaSilSabiha cok tesekkur ederim, inan yazdiklarin cok iyi geldi bana. Cok haklisin..
Sil3 yıl New Jersey, 2 yıl da Moskova'da yaşamış biri olarak seni gayet iyi anlıyorum Denizcim, gurbette olmak zor ama yanında sevdiğin biri varsa (Amerika'da ablam, Rusya'da eşim vardı yanımda) katlanabilir kılıyor bu yalnızlığı... Ne mutlu sana ki yanında iki prens var, sana can yoldaşı oluyorlar, geçmiş bayramını kutluyorum ve çok öpüyorum seni!
YanıtlaSilBen de senin ve Nil'in bayramini kutluyor, ikinizi de cok opuyorrum ^_^
Siluzun zamandır blogunuza bakma fırsatım olmamıştı meğerse neler kaçırmışım inan üzüldüm ve postlarınızı ard arda soluksuz okudum.7 aylık bir bebeğim iş yoğunluğu derken blog gezmeleri benim için oldukça lüks bir hale geldi:)Ben ailesinde sadece üniversite zamanında ayrılmış biri olsamda inanın sizi o kadar iyi anlıyorum ki gurbette olmak çok zor olsa gerek.Şunu da unutmayın ailenizin sevdiklerinizin yanında da bazen kendinizi yapayanlız hissediyorsunu iste bende böyle zamanlar geçiriyorum tamda.
YanıtlaSilSizi takip eden yazdıklarınızı pür dikkat okuyan insanlar varken yalnız değilsiniz bence:)
sevgiler.